Şan ve şeref sahibi.

F. 1. Ayın nuru, ışığı. 2. Ay yüzlü güzel.

Ay ışığı, ay yüzlü güzel.

F. 1. Yüzü ay gibi parlak, güzel, nurlu. 2. Kösem Sultan'ın ismi.

A. 1. Üzerinde yemek bulunan sofra. 2. Yemek, ziyafet, şölen. 3. Kur-an-ı kerim'in 5. sûresi. 4. Hz. İsa (A.S.) ve havarilerine gökten indirilen sofra.

A. 1. Kabul olunmuş, alınmış, alınan. 2. Hoş karşılanan, beğnilen, geçer.

Beyaz renkli, güzel kokulu çiçekleri olan süs bitkisi olarak da yetiştirilen ağaç ve çiçeği.

A. 1. Herkesin başaramadığı ustalık gerektiren beceri. 2. Herkesçe sahip olunmayan özellik, ustalıkla yapılmış olan şey. 3. Bilme, biliş. 4. İma yoluyla söylendiğinde hoşa gitmeyen hareket anlamına gelebilir. 4. Vasıta, aracı, ikinci el.

A. Methetmeye, övmeye sebep olan şey, övme konusu.

A. Arabistan'da bir şehir. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V.) Mekke şehrinde zorluklarla karşılaşınca Allah'ın emriyle bu şehre hicret etmiştir. Mübarek kabirleri de bu şehirdedir. Hacılar Mekke'den sonra burayı da ziyaret ederler.